Кри, ха’таака, - Шал’кек нем’рон!
Жыццё - гасцінец, гады - як вёрсты,

Канец жыццёвы - то небаспад.

Ідзеш паволі, што далей - болей

Тых вёрст жыццевых цячэ назад.

Што далей - болей... Сціха, паволі

Старэеш, слабнеш, цяжэеш ты,

Аж урэшце ледзьве нагі абедзве

Дацягнеш неяк да тэй вярсты,

Жзе гэтым знакам, што усім аднакау,

Ці хто ялмужнік, ці хто купец,

На старах выразна, для усіх паказна

Стаіць: "Спыніся, вось твой канец!"...

Комментарии
16.05.2006 в 00:27

Я вижу звезды...
Марыва... Таксама марыва... пройдзем... Пройдзем i не зауважым...
16.05.2006 в 00:39

Кри, ха’таака, - Шал’кек нем’рон!
А мяне гэты верш уразіу=)
16.05.2006 в 00:58

Я вижу звезды...
Знак... =)
16.05.2006 в 01:15

Кри, ха’таака, - Шал’кек нем’рон!
.........ну да... как я сразу не понял... "В очередь, в очередь!"
16.05.2006 в 02:18

Я вижу звезды...
=(

Расширенная форма

Редактировать

Подписаться на новые комментарии